znowu Regina dosiadła konia

i obym nie podzieliła smutnego losu księżniczki Anny...

na jutro anonsowali się klienci zainteresowani obejrzeniem domu. tym razem nic o ludziach nie wiem. nie jestem jednak z tego powodu bardziej przejęta niż zazwyczaj, bo po prostu przejmowanie się ma swoje granice. ponieważ są to granice, w obrębie których nie jestem w stanie usiedzieć spokojnie (w obliczu szansy i nadziei), to zaraz wstaje od komputerka i idę dopieszczać włości.

wiśnia kwitnie, jabłoń kwitnie, może do jutra zdąży wystrzelić mój bzowy zagajnik? byłoby czarownie...


trzymajcie kciuki, ok?

tylko tym razem porządnie ;)