wiosenny weekend

- chłopaki mówili, żebym zjadł tego loda w tajemnicy, ale dobrze zrobiłem, że ich nie posłuchałem. westchnął Junior. a było to tak:

z okazji pierwszego uczciwie wiosennego weekendu A. zabrał się za sadzenie czereśni i koszenie trawnika, a ja za wiosenne przycinanie tego, co trzeba przyciąć wiosną (i co przeważnie ma kolce, dziękuję bardzo). Junior tymczasem poleciał się włóczyć po wsi z kolegami. po dwóch godzinach odbieram telefon od sklepowej:
- słuchaj, syn twój się pyta, czy może dziś zjeść loda.- eeee, wolałabym, żeby na obiad przyszedł...

- Junioooor! na obiad masz iść do domu.
- ... to pogadamy, co z tym lodem.
- ... a potem może mamę na loda namówisz.

 
wraca moje dzieciątko jedyne, najdroższe na całym świecie. takie grzeczne i usłuchane, że jak mu kolega chciał loda postawić w spożywczym, to on się najpierw musiał upewnić, czy mama pozwoli (bosz, może on za grzeczny rośnie?). i takie zaradne, że sobie konsultacje telefoniczne zorganizował. no i smutne, bo chłopacy lody zjedli, a on nie w swojej frajerskiej uczciwości wobec pani matki. więc mu mówię:

- kochanie, jesteś najlepszym synkiem na świecie. jak zjesz ogórkową, to dostaniesz ode mnie kasę na loda. i jeszcze na chipsy na wieczorny seans filmowy. a tata zapowiedział, że po południu robimy ognisko z kiełbaskami. (ponieważ matka jest histeryczną wyznawczynią zasad higieny układu trawiennego, które wymagają, żeby najpierw zjeść coś treściwego i dopiero potem ewentualnie słodycze, a nigdy na odwrót, gdyż trzustka i takie tam).

prawdopodobnie wszechświat uznał słuszność i wartość zaproponowanego przeze mnie rozwiązania i rekompensaty za stratę moralną (która to strata miała postać niezjedzenia loda razem z chłopakami), ponieważ kilka godzin później za pośrednictwem Sąsiada od Północy przekazał mi  nagrodę w postaci mega-wypas-delux hołmmejdowych i kustomizowanych kijków do opiekania kiełbasek na ognisku, sztuk trzy. i już nikt nigdy nie upadnie swoich kiełbasek w popiół i żar przez tego pana.